សឺង ង៉ុក ថាញ់


ជីវប្រវត្តិរបស់លោកបណ្ឌិត សឺង ង៉ុក ថាញ់


       លោក សឺង ង៉ុក ថាញ់ បានកើតនៅថ្ងៃទី៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ១៩០៨ នៅក្នុងគ្រួសារ​ខ្មែរមួយក្នុង​ខេត្រ​ត្រវិញ​ ស្ថិតនៅក្នុងទឹកកូសាំងស៊ីន ឬកម្ពុជាក្រោមសព្វថ្ងៃ។ លោកសឺង ង៉ុក ថាញ់ គឺជាអ្នកតស៊ូរយ៉ាង​ស្វិត​ស្វាញ​ដើម្បីឯករាជ្យរបស់មាតុភូមិគាត់គឺប្រទេសខ្មែរយើងដែលក្នុង​ជំនាន់នោះ ដែលប្រទេស​យើងស្ថិតនៅ​ក្រោម​ការត្រួតត្រារបស់បារាំងនៅឡើយ។​          បន្ទាប់ពីបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅប្រទេសបារាំង គាត់បានត្រលប់មកទីក្នុងភ្នំពេញ​និងបានធ្វើការ​នៅក្នុងបណ្ណាគារពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យក្នុងមុខងារជាបណ្ណារក្ស។ វិទ្យសា្ថនពុទ្ធសាសនាបណ្ឌិត​នេះ​គឺត្រូវ​បានបង្កើតឡើងដោយបារាំងនិងខ្មែរអ្នកស្នេហាជាតិមួយចំនួនទៀត។          នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៣៦ លោក សឺង ង៉ុក ថាញ់ និងមិត្តពីរនាក់ទៀតគឺលោក ស៊ីម វ៉ា និងលោក​ ប៉ាច ឈឺន បានចាប់ផ្តើមបង្កើតសារពត៌មានខ្មែរដំបូងបង្អស់ដោយដាក់ឈ្មោះថា កាសែត នគរវត្ត។ ​កាសែត​នេះមាន​និន្នាការ​ផ្សព្វផ្សាយចំណេះដឹងពត៌មាន និងជាពិសេសគឺរឿងប្រទេសជាតិនិងការរំដោះខ្លួន​ពី​អាណានិគមនិយមបារាំង។          នៅដើមឆ្នាំ​ ១៩៤២ ការចូលមកដល់នៃកងទ័ពបារាំងនៅក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ មកកាន់​ទឹកដីឥណ្ឌូចិន គឺជាឱកាសល្អក្នុងការដាក់សម្ពាធទៅលើបារាំង។ នៅថ្ងៃទី២០ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ១៩៤២ បាតុកម្មប្រាឆាំងបារាំងដើម្បីឲ្យដោះលែងលោកអាចារ្យ ហែម ចៀវ និងលោក នួន ឌួង ត្រូវបានរៀបចំ​ឡើង​ដោយមានការចូលរួមពីសំណាក់ប្រជន និងព្រះសង្ឃស្នេហាជាតិជាច្រើន។ ក្នុងពេលនោះ​ លោក ប៉ាច ឈឺន គឺ​ជាមនុស្សសំខាន់ជាងគេ និងបានដឹកនាំហ្វូងបាតុករដើម្បីប្រឆាំងបារាំង។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះ​ ត្រូវ​បានគេ​ហៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តថា សង្គ្រាមឆ័ត្រ ដែលពេលនោះ ឆ័ត្រគឺជាអាវុធដែលបាតុករ ជាពិសេស​ព្រះសង្ឃបានប្រើប្រាស់ ហើយព្រឹត្តិការណ៍នេះផងដែរ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាបាតុកម្មដំបូង ដែលមាន​ទ្រង់ទ្រាយធំ ធ្វើឡើងដើម្បីប្រឆាំងអាណានិគមបារាំង។ ប៉ុន្តែប្រតិបត្តិកាណ៍ប្រឆាំងបារាំងនេះ ពុំបានទទួល​ជោគជ័យនោះទេ ព្រោះខ្មែរពេលនោះមានបទពិសោធន៍តិចតួចពេក។ លោក ប៉ាច ឈឺន ជាមួយ​នឹងមិត្តរួមការងារ​មួយចំនួនទៀត​ត្រូវ​បានបារាំងចាប់ខ្លួន។​ លោក សឺង ង៉ុក ថាញ់ ដែលជាមនុស្សសំខាន់​នៅពីក្រោយបាតុកម្ម​ត្រូវបានភាសខ្លួនទៅខេត្តបាត់ដំបង បន្ទាប់មកទៅកាន់ប្រទេសជប៉ុន។
          នៅថ្ងៃទី៩ ខែមិនា ឆ្នាំ ១៩៤៥ កងទ័ពជប៉ុននៅក្នុងឥណ្ឌូចិន គម្រាមកងទ័ពបារាំង​ដើម្បី​កាន់​កាប់ទឹកដីឥណ្ឌូចិន ហើយបានដាក់គុកមនុស្សមួយចំនួនដូចជា ប៉ូលីស ទាហ៊ាន និងប្រជាជនបារាំងមួយចំនួន​។ សម្តេចសីហនុ ដែលមានជប៉ុននៅពីក្រោយ បានប្រកាស់ឯករាជ្យប្រទេសខ្មែរនៅថ្ងៃទី​១១ ខែមិនា​ ឆ្នាំ​១៩៤៥។ លោកសឺង ង៉ុកថាញ់ បានត្រឡប់មកពីជប៉ុនវិញ ហើយធ្វើការជារដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងការបរទេស។ ក្រោយមកទៀតគាត់បានឡើងជានាយករដ្ឋមន្រ្តី។ គាត់បានប្រឹងប្រែងធ្វើការយ៉ាងមុះមត់ក្នុងការការ​ពារឯក​រាជ្យរបស់ខ្មែរនៅពេលនៅ ប៉ុន្តែនៅអំឡុងខែតុលា បារាំងបានត្រឡប់មកគ្រប់គ្រងខ្មែរសារជាថ្មី ហើយ​បានបញ្ឈប់លោកពីនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហើយចោទប្រកាន់និងកាត់ទោសលោកថាជាជនក្បត់ជាតិ។          គាត់ពេលនោះត្រូវបានគេចាប់ខ្លួននិងនាំទៅកាន់ទីក្រុង សាយហ្គន (ព្រៃនគរ)  និងបន្ទាប់មកត្រូវ​បញ្ចូនទៅកាន់ប្រទេសបារាំង និងបានឃុំខ្លួននៅក្នុងទីក្រុង Poitiers ។ ៥ ឆ្នាំក្រោយមក នៅឆ្នាំ ១៩៥១ លោកសឺង ង៉ុក ថាញ់ ត្រូវបានអនុញ្ញាតិឲ្យត្រឡប់មកកាន់ប្រទេសកម្ពុជាវិញ​ ដោយ​មានមនុស្សរ៉ាប់បាន់នាក់ចាំស្វាគមន៍ទទួល។ គាត់បានបដិសេធន៍មិនទទួលយកមុខដំណែងជារដ្ឋមន្រ្តីដែលគណបក្សប្រជាធិត្បតេយ្យបានតែងតាំង ផ្ទុយទៅវិញគាត់បានចាប់​ផ្តើមការងារសារព៌មានជាថ្មី ដែលពេលនោះគាត់បាន​បង្កើតកាសែតមួយឈ្មោះថា ក្រោក ដែលមាននិន្នាការទាមទារឯករាជ្យពេញលេញមកឲ្យកម្ពុជា ប៉ុន្តែមួយខែបន្ទាប់មក អាជ្ញាធរបារាំងបានបិទហាងកាសែតនោះចោល។          នៅថ្ងៃទី ៩ ខែមិនា ឆ្នាំ ១៩៥២ លោក សឺង ង៉ុក ថាញ់ បានចាកចេញពីភ្នំពេញ​ ហើយភាសខ្លួន​ចូលក្នុងព្រៃនៅក្នុងខែត្រសៀមរៀបក្នុងគោលបំណងបង្កើតចលនាតស៊ូទាមទារឯករាជ្យ និងបង្កើតរបប​សាធារណមួយសម្រាប់ប្រទេសខ្មែរ ប៉ុន្តែគោលបំណងនេះពុំបានសម្រេចនោះទេ។          ច្រើនឆ្នាំ្កក្រោយមក នៅក្នុងទសវត្សឆ្នាំ ១៩៧០ សម្តេចសីហនុត្រូវបានដកចេញពីដំណែង លោក​សឺង ង៉ុក ថាញ់ ក៏បានត្រឡប់មកកាន់ទីក្រុងភ្នំពេញវិញ ហើយគាត់ត្រូវបានលោកប្រធានាធិបតី លន់ នល់​ តែងតាំងឲ្យធ្វើជាទីប្រឹក្សារបស់ប្រធានាធិបតី ហើយកងទ័ពរបស់គាត់ក៏បានចុះចូលជាមួយរដ្ឋាភិបាលរបស់​សាធារណរដ្ឋ។
          នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៣ គាត់បានលាលែងពីចាកចេញពីប្រទេសកម្ពុជាទៅកាន់ទឹកដីកំណើតរបស់​គាត់នៅឯកម្ពុជាក្រោមវិញ។ បន្ទាប់ពីទីក្រុង សាយហ្គន ដួលរលំនៅឆ្នាំ ១៩៧៥ លោក សឺង ង៉ុក ថាញ់​ត្រូវបានអាជ្ញាធររបស់យួនកុម្មុយនីស្តចាប់ខ្លួននិងដាក់ពន្ធនាគារ ហើយគាត់បានទទួលមរភាពនៅក្នុង​ពន្ធនាគារនោះនៅថ្ងៃទី ៨ ខែសីហា ឆ្នាំ ១៩៧៧។

ប្រវត្តិវិចិត្រករ ញ៉ឹក ឌឹម

វិចិត្រករ ញ៉ឹក ឌឹម ចាប់​កំណើត​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​ ១២ កុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៣៤ នៅ​ក្នុង​ភូមិ រាប ឃុំ​រាប ស្រុក​ពារាំង​ខេត្ត​ព្រៃ​វែង។ ឪពុក​របស់​គាត់​ឈ្មោះ ញ៉ឹក ពិដោរ (Nhek Pidaou) ម្តាយ​របស់​គាត់​ឈ្មោះ ព្រំ ពុល (Prom Pul) ពួក​គា​ត់​ជា​កសិករ​នៅក្នុង​ខេត្ត​ព្រៃវែង។ តាំង​ពី​កុមារ​ភាព កុមារញ៉ឹក ឌឹម មាន​ទេព​កោសល្យ​យ៉ាង​ល្អ​ក្នុង​ការ​គូរ​គំនូរ​។គាត់​បាន​បញ្ចប់​ថ្នាក់​បឋម​សិក្សា​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៤៦។ ដោយសារតែ​គាត់​មាន​ទេពកោសល្យ​ក្នុង​ការ​គូរ​គំនូរ ឪពុក​ម្តាយ​របស់​គាត់បាន​បញ្ជូន​គាត់ទៅ​កាន់​សាលា​សិល្បៈ​កម្ពុជា (School of Cambodian Arts) ដែល​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​គឺ​​ជា ផ្នែក​មួយ​របស់​សាកល​វិទ្យាល័យ​ភូមិន្ទ​វិចិត្រ​សិល្បៈ។ នៅ​ពេល​នោះ​គាត់​បាន​សិក្សា​អំពីគំនូរ​បុរាណ ហើយ​គាត់​បាន​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៥៤ និងចាប់​ផ្តើម​ធ្វើ​ការ​ដំបូង​នៅក្នុង​ស្ថាន​ទូត​អាមេរិក ក្នុង​ទី​ក្រុង​ភ្នំពេ​ញ។ គាត់​បាន​រៀ​ប​កា​រ​ជា​មួយ​អ្នក​ស្រី ម៉ៅ សាម៉េន និង​បាន​បង្កើត​ចំណង​អាពាហ៍ពិពាហ៍​ដោយ​មាន​បុត្រ​ប្រាំ​មួយ​នាក់ គឺ​កូន​ស្រី​៣​នាក់និង​កូន​ប្រុស​៣នាក់។​ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ១៩៥៧ គាត់​បាន​ធ្វើដំ​ណើរ​ទស្សន​កិច្ច​ទៅ​កាន់ប្រទេស​ហ្វីលីភីន​ចំនួន​៦​ខែ ដើម្បី​គូរ​គំនូរ​និង​បោះ​ពុម្ព​ផ្សាយ​ជាសៀវ​ភៅ​។ ក្រោយមកទៀតគាត់ក៏​បាន​ស្នាក់នៅ​ឯសហរដ្ឋអាមេរិក​ចាប់​ពី​១​​៩៦៣ ដល់ឆ្នាំ​ ១៩៦៧ដែរ ដើម្បី​សិក្សា​អំពី​ការ​បង្កើតគំនូរ​ជីវចល។ គំនូរ​ជីវចល​របស់​គាត់ ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ថា​បណ្ឌិត​ទន្សាយ​ (The Wise Rabbit) បាន​​ទ​ទួ​ល​​ជ័​យ​​ជំនះ​​ក្នុ​ង​​ការ​​ប្រ​ល​ងប្រ​​ជែង​​គូរ​​គំនូ​រ​​មួយ​​ដែ​ល​​បាន​​រៀ​ប​​ចំ​ឡើ​ង​​​ដោ​យ Walt​ ​D​i​sney។ ក្រោយ​​ម​ក​​ទៀត​ ​​ព្រះ​​​ម​ហា​ក្ស​ត្រ​​ព្រះ​រាជា​ណា​ច​ក្រ​​ក​ម្ពុជា ព្រះ​​បាទ​នរោ​ត្តម​សី​​ហ​នុ បា​ន​ស្នើ​រ​​ឲ្យ​​គា​ត់​​​គូ​រ​​គំ​នូ​រ​​​ដើ​ម្បី​ដា​ក់​​​ធ្វើ​ជា​​​សៀ​វ​ភៅ​​ចំ​​​រៀ​ង​​​ដែ​ល​ ព្រះអង្គ​បាន​និពន្ធ​។តាម​ធម្ម​តា​គាត់​ចូល​ចិ​ត្ត​គូ​រ​គំនូ​រ ​ចំអក​ឬកំ​ប្លែ​ង​ដែលបោះពុម្ពផ្សាយនៅលើទំព័រ​ទស្សនា​វដ្តី​ជា​ច្រើន។ វិ​ចិ​ត្រ​ក​រ ញ៉ឹក ឌឹម បាន​គូរ​គំនូរ​ជា​ច្រើ​ន ហើយ​គាត់​បានតាំ​ងពិ​ព័​រគំ​នូ​រ​រ​ប​ស់គា​ត់​ដែល​មាន​ដូច​ជាគំ​នូរ​បុ​រាណ​ ​និងគំ​នូ​រព​ណ៌​ទឹ​កជា​ដើ​ម​។ ក្រៅ​ពី​កា​រគូ​រ​គំ​នូ​រ​ វិ​ចិ​ត្រ​ករ​ ញ៉ឹ​ក ឌឹម បា​ន​និ​ព​ន្ធរឿ​ង​ប្រ​លោម​លោ​ក​ ​និង​តែ​ង​ប​ទ​ចំ​រៀ​ង​បាន​មួ​យ​ចំ​នួ​ន​ផ​ងដែ​រ​។​ ​គា​ត់​ត្រូ​វ​បា​ន​គេ​ស្គា​ល់​ថា​ជា​មិ​ត្ត​ដ៏​ជិ​ត​​ស្និ​ទ្ធរ​ប​ស់​ស្តេ​ច​ចំ​​រៀង​ខ្មែ​រ​ ​គឺ​លោ​ក​ ​​ស៊ិន ស៊ីសាមុត។ វិ​ចិ​ត្រ​ក​រ​ ញ៉ឹក ឌឹមទ​ទួ​លម​រ​ណ​ភាព​​នៅ​​ថ្ងៃ​​ទី​១​៦​ ​ខែធ្នូ​ ​ឆ្នាំ១៩៧៨ ​ក្នុង​រ​បប​វា​ល​ពិ​ឃា​ត​របស់​ខ្មែ​រ​ក្រ​ហម​។

គំនូរមួយចំនួនរបស់វិចិត្រករ ញ៉ឹក ឌឹម











ព្រះអាចារ្យ ហែម ចៀវ

លោកគ្រូអាចារ្យ ហែម ចៀវ ជាមហាថេរមួយអង្គ បាន​​ក្រលេក​ឃើញ​ប្រជារាស្ត្រ ទទួលទុក្ខទោសតាមឋានខ្លួន​ជា​មនុស្ស ក្នុង​អនានិគម ហើយក្នុងសម័យនោះ (ឆ្នាំ១៩៣៣ -១៩៤២) គេ​បាន​លើកលោកជាវីរ បុរសមួយដ៏ឆ្នើមក្នុងផ្លូវនយោបាយ រហូត​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ ។ លោក​គ្រូអាចារ្យ ហែម ចៀវ ប្រសូត្រថ្ងៃអង្គារ ឆ្នាំច ព.ស. ២៤៤០ គស ១៨៩៨ នៅភូមិអូរកូនទេញ (កោណ្ឌ័ញ្ញ) សង្កាត់​ដំបូកមានលក្សណ៍ ស្រុកឧដ្តុង ខេត្តកំពង់ស្ពឺ (នៅ​ខាង​ជើង​ជិត​ស្ពាន​ស្ថានីយរថភ្លើងបាត់ដឹង) ។ ឪពុកលោកឈ្មោះ ហែម ធ្វើ​ជា​មេ​ស្រុកដំបូកមានលក្សណ៍៍ ។ ម្តាយលោកឈ្មោះឧបាសិកា ទីវ ខំ​ប្រឹង​​ប្រែង​​ធ្វើ​ស្រែ​ចំការ​ដោយ​

ឥត​ខ្លាចហត់នឿយ ។ គ្រួសារ​នេះ​មាន​បង​ប្អូន៥នាក់គឺ

លន់ នល់

លន់ នល់ (១៣ វិច្ឆិកា ១៩១៣-១៧ វិច្ឆិកា ១៩៨៥) គឺ​ជា​អតីត​ប្រ​ធានា​ធិបតី​នៃ​សាធារណ​រដ្ឋ​ខ្មែរ​ (១៩៧០-១៩៧៥)។ គាត់​កើត​នៅ​ខេត្ត​ព្រៃ​វែង ក្នុង​គ្រួ​សា​រ​កាត់​ចិន​មួយ​ដែល​មាន​ឪពុក​ឈ្មោះ លន់ ហ៊ីន (Lon Hin)។ នេះ​គឺ​ជា​រូប​ថត​មួយ​ចំនួន​របស់ អតីត​ប្រធានាធិបតី​ខ្មែរ លោក លន់ នល់៖


ផ្នូររបស់លោកប្រធានាធិបតីលន់ នល់ នៅកាលីហ្វញ៉ា អាមេរិក

បទគោរពទង់ជាតិខ្មែរតាមសម័យកាល

១. សម័យសង្គមរាស្រ្តនិយម និងសម័យបច្ចុប្បន្ន
បទនគររាជ
.
I. សូមពួកទេព្តា  ​រក្សាមហាក្សត្រយើង អោយបានរុងរឿង
ដោយជ័យមង្គល  សេរីសួស្តី  យើងខ្ញុំព្រះអង្គ
សូមជ្រកក្រោមម្លប់  ព្រះបារមី នៃព្រះនរបតី
វង្សក្សត្រាដែល សាងប្រាសាទថ្ម គ្រប់គ្រងដែនខ្មែរ បុរាណថ្កើងថ្កាន។

II. ប្រាសាទសិលា   កំបាំងកណ្តាលព្រៃ  គួរឲ្យស្រមៃ
នឹកដល់យសសក្តិ   មហានគរ    ជាតិខ្មែរដូចថ្ម
គង់វង្សនៅល្អ         រឹងប៉ឹងជំហរ  យើងសង្ឃឹមពរ
ភ័ព្វព្រេងសំណាងរបស់កម្ពុជា  មហារដ្ឋកើតមាន យូរអង្វែងហើយ។

III. គ្រប់វត្តអារាម  ឮសូរតែស័ព្ទធម៌  សូត្រដោយអំណរ
រំលឹកគុណ ​ ព្រះពុទ្ធសាសនា ចូរយើងជាអ្នក
ជឿជាក់ស្មោះស្ម័គ្រ  តាមវ័យដូនតា  គង់តែទេវតា
នឹងជួយជ្រោមជ្រែង ផ្គត់ផ្គង់ប្រយោជន៍ឲ្យដល់ប្រទេសខ្មែរ ជាមហានគរ៕ 
ព្រះរាជនិពន្ធ សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ     ជោតញ្ញាណោ ជួន ណាត

២. សម័យសាធារណរដ្ឋខ្មែរ
(អត់ស្គាល់ចំណងជើង)  


I. យើងជាខ្មែរយើងជាខ្មែររុងរឿង ត្រូវចាប់ដៃគ្នាឡើង  ដេញសត្រូវឈ្លានពានដី
ត្រូវតែភ្ញាក់រឭកសារជាថ្មី ទាំងរាស្រ្តនាយហ្មឺនមន្ត្រី   នាំគ្នារួបរួមសាមគ្គី។

II. សាមគ្គីសាមគ្គីគឺជាកម្លាំង ខ្មែរត្រូវរួមប្រឆាំង    ចេញតតាំងសត្រូវអប្រិយ
ការពារជាតិសាសនានិងទឹកដី កម្លាំងសាមគ្គី  ស្មារតីដើម្បីសាធារណរដ្ឋ។
៣. សម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ 
១៧មេសាមហាជោគជ័យ
. .
I.
ឈាមក្រហមច្រាល   ស្រោចស្រព្វពាសវាលកម្ពុជាមាតុភូមិ

    ឈាមកម្មករកសិករដ៏ឧត្តម ឈាមយុទ្ធជនយុទ្ធនារីបដិវត្តន៍។
    II. ឈាមខ្មែរប្រែជាកំលាំងខ្លាំងក្លា  តស៊ូមោះមុត
    ១៧មេសាក្រោមទង់បដិវត្តន៍ ឈាមរំដោះផុតពីយើងខ្ញុំគេ។
    III. ជយោៗ១៧មេសាជោគជ័យមហាអស្ចារ្យមានន័យ
    ផុតលេខលើសសម័យអង្គរ យើងរួបរួមគ្នា
    ក៏សាងកម្ពុជានឹងសង្គមថ្មីបវរ ប្រជាធិប្បតេយសមភាពនិងយុត្តិធម៌
    ការងារជាម្ចាស់ការ ឯករាជ្យរឹងមាំ។
    IV. ប្តេជ្ញាដើរតាមការពារមាតុភូមិ   ទឹកដីឧត្តមបដិវត្តន៍ដ៏រុងរឿង
    ជយោៗជយោកម្ពុជាថ្មី  ប្រជាធិប្បតេយ្យសម្បូរថ្កុំថ្កើង
    ប្តេជ្ញាឈរក្រោយទង់បដិវត្តន៍ លើកឲ្យខ្ពស់ឡើង
    សាងមាតុភូមិយើងឲ្យចំរើនលោតផ្លោះ  មហារុងរឿងមហាអស្ចារ្យ!!!។
៤. សម័យសាធារណរដ្ឋប្រជាមាណិតកម្ពុជា និងសម័យរដ្ឋកម្ពុជា. - .
(អត់ស្គាល់ចំណងជើង)
I. ពលរដ្ឋកម្ពុជា ជាកំលាំងប្តូរផ្តាច់ សច្ចាកំទេចអស់ពួកបច្ចាមិត្ត
តាំងចិត្តសាមគ្គី ទើបមានមហិទ្ធិឫទ្ធិ ស៊ូប្តូរជីវិតបង្ហូរឈាមប្តូរយកជ័យ។

II. កងទ័ពកម្ពុជា ពុះពារក្លាហាន សំរុកឧបសគ្គរាំងមុខ
ឆ្លងកាត់សំរេចបាន ​ កំទេចខ្មាំងចង្រៃពូជសាមាន្យ នាំសិរីថ្កើងថ្កានជូនប្រជាជន។

III. វីរកម្ពុជបុត្រ ​ មោះមុតក្នុងសង្រ្គាម ប្តេជ្ញាសងឈាមនឹងខ្មាំងសត្រូវ
ទង់ជ័យប្រាសាទ ពណ៌ឈាមខ្ពស់សន្ធៅ នាំជាតិទៅសាងសុខក្សេមក្សាន្ត៕


សូមទោសខ្ញុំមិនអាចស្វែងរកបទចំរៀងបាន ដូច្នេះមានតែសាច់ភ្លេងប៉ុណ្ណោះ។


៥. បទគោរពទង់ជាតិរបស់ខ្មែរក្រោម
(អត់ស្គាល់ចំណងជើង)

. - .
I. ដែនដីខ្មែរប្រែថាសុវណ្ណភូមិ    ខ្មែរគ្រប់ភូមិរម្មណីយដ្ឋាន

    រៀងដរាបតមកតាំងពីបុរាណ    ខ្មែរក្រោមគ្រប់ប្រាណរួមរស់សាមគ្គី។

    II. ថ្ងៃមួយមានសត្រ្តូវប្រទូស្តសារាយ    ខ្មែរក្រោមគ្រប់កាយប្តេជ្ញាប្តូរជីវី
    ធ្វើសង្គ្រាមឈាមស្រក់លើប្រថពី    គ្រប់ទិសគ្រប់ទីតស៊ូយកជ័យ។
                ...ភ្លេង...
    III. ខ្មែរក្រោមមានមកតាំងពីបុរាណ    ចិត្តក្លាហានអង់អាចយកជ័យ
    មិនកំសាកខ្លបខ្លាចសាសន៍ដ៏ទៃ    បន្តសា្នដៃសឺនគុយអុកញ៉ា។
   IV. បន្ទំទឹកចិត្តអ្នកជាតិនិយម    មិនសំងំដេកចាំភ័ព្វវាសនា
    ចិត្តមុះមុតព្រោះយើងជាខេមរា    កេរ្តិពីដូនតាទឹកដីខ្មែរក្រោម៕